Als kind groeide ik op met een geweldige Cavalier King Charles Spaniel genaamd Roxy. Ze was een echte gezelschapshond en een lief maatje voor ons als kinderen. Wanneer ik nu op shows of in de trimsalon een Cavalier zie, maakt mijn hart toch nog even een sprongetje. Ik ben zeker niet de enige die zo over dit lieve ras denkt, op dit moment is de Cavalier King Charles Spaniel namelijk een zeer populaire gezinshond. Om jullie een beeld te geven van deze bijzondere hondjes, hierbij het rasportret van de Cavalier King Charles Spaniel!
Foto door Izabelly Marques
Geschiedenis
Vanaf de veertiende eeuw werden de eerste kleine spanielachtige hondjes in Zuid-Europa gehouden. In de eeuwen erna verspreidden de Spaniel zich door heel Europa, waar ze voornamelijk door de adel werden gehouden. Onder andere Mary Stuart, de koningin van Schotland, zou gek zijn geweest op deze kleine hondjes. Ook Karel II van Engeland, King Charles, was groot liefhebber van deze honden.
Toen Willem III van Oranje aan het Engelse hof kwam, steeg vooral de Mopshond in populariteit. Hij was groot liefhebber van dit ras. De Mopshond, die wordt gekarakteriseerd door zijn platte snuit en brede hoofdje, werd in deze tijd met veel andere rassen gekruist. Zo ook met de kleine Spaniel. Door het kruisen van de Spaniel met de Mopshond, en het inkruisen van de Pekingees, werden de snoetjes van de Spaniel steeds korter en het hoofdje breder. (De hondjes die uit deze kruisingen kwamen werden uiteindelijk het ras dat wij kennen als de King Charles Spaniel). Deze hondjes leken naarmate de tijd verstreek steeds minder op de ‘’originele’’ Spaniels waar King Charles zo gek op was.
Amerikaanse zakenman Roswell Eldrigde besloot dat dit moest veranderen en plaatste in 1926 een advertentie voor reuen en teven die het meest leken op de hondjes die werden gehouden door King Charles. Een aantal fokkers slaagden erin om, door gebruik te maken van de King Charles Spaniels met een lange snuit, het originele ras weer terug te fokken. In 1928 werd een ras standaard opgesteld en in 1945 werd het ras door The Kennel Club erkend.
Het karakter van de Cavalier
Vandaag de dag is de Cavalier een ontzettend populaire gezinshond. Het zijn ontzettend lieve hondjes die onder andere bekendstaan om hun vriendelijke karakter. Deze Spanieltjes zijn echte gezelschapshonden en doen het liefst zoveel mogelijk samen met hun gezin. Wie lange dagen van huis is kan dan ook beter geen Cavalier in huis nemen; lang alleen zijn kunnen de Cavaliers niet. Hoewel ze er niet bekend om staan om veel te blaffen, kunnen ze wel hun stem gebruiken wanneer ze zich eenzaam voelen. Ook kunnen ze aanslaan wanneer er bezoek aankomt, maar dit duurt nooit heel lang. Zodra de visite eenmaal binnen is, vindt de Cavalier het alleen maar gezellig dat er meer mensen binnen zijn.
Voor kinderen is de Cavalier ook ontzettend lief. Let hier natuurlijk wel altijd goed op. Hoewel de Cavalier niet zo snel lelijk zal doen en veel over zich heen laat komen, betekent dit niet dat kinderen niet over zijn grens heen kunnen gaan. Uiteraard moet je kleine kinderen nooit zonder toezicht met een hond alleen laten.
De Cavalier gaat ook prima samen met andere huisdieren. In de omgang met andere honden stellen ze zich al snel wat bescheiden op.
Verder zijn de Cavaliers levendig en sportief. Hoewel het echte gezelschapshondjes zijn die graag met de baas op de bank kroelen, hebben ze zeker behoefte aan beweging. De Cavaliers kunnen met gemak,indien goed opgebouwd, makkelijk kilometers wandelen. Ook zwemmen vinden veel Cavaliers erg leuk en in bepaalde takken van de hondensport doen ze het ook goed. Denk hierbij aan flyball, doggydance, speuren of behendigheid. Wanneer je een dag minder tijd hebt voor veel beweging zal de Cavalier hier zeker geen probleem van maken. Echter, wanneer ze voor een langere periode weinig beweging krijgen, kunnen ze hun blijheid verliezen en wat sloom worden.
Het uiterlijk en de verzorging
De Cavalier is een vrolijk en sierlijk uitziend hondje, met lange zijdeachtige haren. Er zijn vier erkende kleuren: Black and Tan (zwart met bruine aftekeningen), Ruby (volledig kastanje gekleurd), Blenheim (kastanje kleurige tekeningen op een witte achtergrond) en Tri-colour (zwart, wit en kastanje kleur).
De Cavalier heeft wel wat onderhoud nodig, ze verliezen gedurende het hele jaar veel haar en wie dat niet in huis wil terugvinden, zal regelmatig een borstel door de vacht heen moeten halen. Daarbij ontstaan er snel klitten achter de oren van de Cavalier en in zijn hals, borst, oksels en broek. Het ras standaard beschrijft dat de Cavalier niet getrimd dient te worden, maar wie zijn Cavalier niet als showhond wil gebruiken of het onderhoud te veel vindt, kan hem naar de trimmer brengen.
Gezondheid
Heel erg gezond zijn de Cavaliers helaas niet. Er spelen heel wat gezondheidsproblemen binnen dit ras, die variëren van matig tot zeer ernstig. De meest ernstige, die helaas ontzettend veel voorkomt, zijn Chiari-malformatie (CM) en Syringomyelie (SM).
Chiari-malformatie en Syringomyelie zijn verschillende aandoeningen, maar die ook samen voor kunnen komen. Naar schatting hebben 95% van alle Cavaliers CM en 50% de volledige CM/SM. CM is een aandoening waarbij het achterste gedeelte van de schedel te klein is, waardoor een gedeelte van de kleine hersenen uitpuilt. SM is een aandoening waarbij het hersenvocht, dat normaal gesproken door hoort te stromen, zich ophoopt in de ruggenmerg. Voor beiden aandoeningen zijn de klachten ongeveer hetzelfde. Pijn is de meest voorkomende klacht, waarbij de hond niet pijnlijke prikkels als pijnlijk kan ervaren en zelfs kan gaan schreeuwen bij het maken van een bepaalde beweging. Aaien op plekken als de nek, het hoofdje of de oren vinden honden met deze aandoeningen vaak erg vervelend. Wat ook vaak gezien wordt als symptoom bij CM/SM, is het ‘’fantoomkrabben’’, waarbij de hond krabbende bewegingen maakt zonder de huid echt te raken. Dit gebeurt vaak tijdens het wandelen. In sommige gevallen van CM/SM komen er uitvalsverschijnselen voor.
Deze aandoening kan voorkomen in verschillende gradaties waarbij de milde gevallen geholpen kunnen worden door pijnstillende middelen. Aangezien er helaas (nog) geen oplossing is voor deze aandoening, is euthanasie bij de ernstige gevallen de enige optie.
Naast CM en SM, komen er ook geregeld hartaandoeningen voor binnen dit ras. Ook oogproblemen, losse knieschijven (patella luxatie) en doofheid zijn problemen die regelmatig voorkomen bij de Cavalier.
Fokkers
Fokkers die aangesloten zijn bij de Cavalier Club en de Raad van Beheer moeten sinds 2021 hun honden laten testen op heupdysplasie, elleboogdysplasie, patella luxatie, oogproblemen, doofheid, hartruis en CM en SM. Ouderdieren waarbij een hartruis of SM is vastgesteld mogen niet worden gebruikt om mee te fokken. Wanneer je besluit een Cavaliertje in huis te nemen, mag en kan je de documenten van de onderzoeken bij de ouderdieren opvragen bij de fokker. Voor erkende fokkers kan je kijken op de website van de EGCN, Eerst Gezelschapshonden Club Nederland, of op de website van de Cavalier Club Nederland.
Geef een reactie